Jak realizować marzenia bez przeszkód? Po prostu trzeba się tego nauczyć.
Nie możliwe? Otóż możliwe. Trzeba tylko zapanować na d sobą, mieć się pod kontrolą. Trzeba mieć swoje myśli pod kontrolą, trzeba mieć swoje słowa pod kontrolą, trzeba mieć swoje czyny pod kontrolą. Trzeba stać się dojrzanym. Czy trzeba dojść do dojrzałości? Nie trzeba zmierzać do dojrzałości. Po prostu wybrać dojrzałość.
Kiedy jest to możliwe? Wtedy kiedy poznasz swoje prawa.
Oto one:
1. Masz prawo być kim tylko zechcesz, bez jakichkolwiek obciążeń karami nadprzyrodzonymi.
2. Masz prawo rozróżniać otaczających cię ludzi według tego jak ich odbierasz.(Zło nie dla każdego jest tym samym)
3. Masz prawo poszukiwać nie-rozpaczy.
4. Masz prawo być we wszechświecie wartością najistotniejszą.
5. Masz prawo odwracać się od ludzi, którzy niszczą ciebie.
6. Masz prawo do władzy nad sobą.
7. Masz prawo doszukiwać się w sobie umiejętności, które posiadają tak zwani wyjątkowi lub jedyni.
8. Masz prawo przemieniać siebie i to co dzieje sie wokół ciebie.
9. Masz prawo uruchamiać w sobie tak zwane moce nadprzyrodzone bez poczucia narażania sie na wieczne zatracenie.
10. Masz prawo bronić siebie i swoich najbliższych przed kataklizmami i niepowodzeniami.
Takie masz prawa, możesz je stosować. Jeśli nie chcesz to też masz prawo, ale całą odpowiedzialność i tak bierzesz na siebie.
Za siebie i twoje życie odpowiedzialny jesteś TY i tylko TY.
niedziela, 30 stycznia 2011
niedziela, 23 stycznia 2011
Nauczanie
Zaufanie do nauczających, ale i jednoczesne samodzielne obserwowanie zdarzającej się rzeczywistości to dwie najważniejsze podstawy nauczania.
Uczniowie winni być doglądani w ich samodzielnym docieraniu do wyznaczonego celu, a nauczyciele pomimo, że nauczanie nie jest łatwe winni wierzyć, że uda się poszukiwanie dobra i piękna.
A czego ja pragnę?
Aby wszyscy ludzie znaleźli ciszę i spokój we własnym domu oraz własne szczęście.
Aby tak zwane "Gwiazdy" nie stawały się symbolem czegoś trudnego do urzeczywistnienia.
Aby człowiek stał się wartością najistotniejszą, a świat otaczający Go był tylko tłem osobistego szczęścia każdego człowieka.
Aby żaden pośrednik nie był potrzebny człowiekowi do połączenia się z najpiękniejszymi barwami Życia.
Aby za piękno uważano każdy odruch życzliwości, by każdy człowiek umiał siebie utożsamić z pięknem.
Aby został zbudowany most dobroci i przyjaźni pomiędzy żyjącymi na ziemi istotami.
Aby świadomość ludzi rozwijała się szybciej niż technika.
Wartości duchowe przestały odgrywać nadrzędną rolę. Proces fascynacji materią ma nad nimi ogromną przewagę. Musi nastąpić oglądanie siebie poprzez konfrontacje z innymi, ale konfrontację pozbawioną rywalizacji.
Uczniowie winni być doglądani w ich samodzielnym docieraniu do wyznaczonego celu, a nauczyciele pomimo, że nauczanie nie jest łatwe winni wierzyć, że uda się poszukiwanie dobra i piękna.
A czego ja pragnę?
Aby wszyscy ludzie znaleźli ciszę i spokój we własnym domu oraz własne szczęście.
Aby tak zwane "Gwiazdy" nie stawały się symbolem czegoś trudnego do urzeczywistnienia.
Aby człowiek stał się wartością najistotniejszą, a świat otaczający Go był tylko tłem osobistego szczęścia każdego człowieka.
Aby żaden pośrednik nie był potrzebny człowiekowi do połączenia się z najpiękniejszymi barwami Życia.
Aby za piękno uważano każdy odruch życzliwości, by każdy człowiek umiał siebie utożsamić z pięknem.
Aby został zbudowany most dobroci i przyjaźni pomiędzy żyjącymi na ziemi istotami.
Aby świadomość ludzi rozwijała się szybciej niż technika.
Wartości duchowe przestały odgrywać nadrzędną rolę. Proces fascynacji materią ma nad nimi ogromną przewagę. Musi nastąpić oglądanie siebie poprzez konfrontacje z innymi, ale konfrontację pozbawioną rywalizacji.
sobota, 15 stycznia 2011
Odkrywanie prawdy
Ma w sobie człowiek organicznie wszczepione dążenie do doskonałości. Jest to innymi słowy dawanie sobie rady ze sobą w trudnych sytuacjach. Jest to też osoba potrafiąca i czująca więcej od tych, którzy ją obserwują.
W najnowszej dobie rozwoju świadomości człowieka sposobem nauczania innych musi stać się, przywódca, lider, przykładem. Nie prośby, nakazy, zakazy, ustawy (marchewka i kijek), a osobowość ułatwi innym pojmowanie tego świata. Przykłady doskonałości człowieczeństwa nauczą innych skłaniania ku wolności, ku zaznaczaniu siebie najpiękniejszymi myślami, słowami i czynami. Ważnym jest, aby ci, co będą przykładem zrozumieli iż biorą na siebie odpowiedzialność, całą odpowiedzialność. Bez wzięcia na siebie całej odpowiedzialności nie można zmienić nawet odrobiny.
Wszystko skupiać się będzie, a właściwie już się skupia wokół problemów przyszłości. Nie trzeba wciąż pamiętać o tym, co było. Jest jeden tylko wyznacznik dnia dzisiejszego - co będzie? Oderwanie się od korzeni przeszłości jest niezbędne. Po to, aby spojrzeć na przeszłość z większej perspektywy i ocenić przydatność doświadczeń minionych wieków, dowiedzieć się, czy postępowanie rasy ludzkiej było i jest słuszne?
Trzeba zacząć tworzyć nowe - nie koniecznie burząc podstawy przeszłości. W ten sposób może człowiek obrócić widzenie siebie o sto osiemdziesiąt stopni i już nigdy nie dawać się zwodzić pozorom.
W najnowszej dobie rozwoju świadomości człowieka sposobem nauczania innych musi stać się, przywódca, lider, przykładem. Nie prośby, nakazy, zakazy, ustawy (marchewka i kijek), a osobowość ułatwi innym pojmowanie tego świata. Przykłady doskonałości człowieczeństwa nauczą innych skłaniania ku wolności, ku zaznaczaniu siebie najpiękniejszymi myślami, słowami i czynami. Ważnym jest, aby ci, co będą przykładem zrozumieli iż biorą na siebie odpowiedzialność, całą odpowiedzialność. Bez wzięcia na siebie całej odpowiedzialności nie można zmienić nawet odrobiny.
Wszystko skupiać się będzie, a właściwie już się skupia wokół problemów przyszłości. Nie trzeba wciąż pamiętać o tym, co było. Jest jeden tylko wyznacznik dnia dzisiejszego - co będzie? Oderwanie się od korzeni przeszłości jest niezbędne. Po to, aby spojrzeć na przeszłość z większej perspektywy i ocenić przydatność doświadczeń minionych wieków, dowiedzieć się, czy postępowanie rasy ludzkiej było i jest słuszne?
Trzeba zacząć tworzyć nowe - nie koniecznie burząc podstawy przeszłości. W ten sposób może człowiek obrócić widzenie siebie o sto osiemdziesiąt stopni i już nigdy nie dawać się zwodzić pozorom.
niedziela, 9 stycznia 2011
Stereotypy myślenia
Jak pomóc współczesnemu człowiekowi w uszczęśliwieniu siebie?
Należy zacząć od podważania mitów, które utworzyły standardowy zwyczaj zachowania i od podważenia stereotypów myślenia, które przyswojone zostały przez ludzi i uznane za własne.
Niezmienną podporą poszukiwań człowieka jest wiara, a nawet przekonanie o istnieniu dobra. Ono jest wewnątrz i na zewnątrz człowieka. Aby dobro przeważyło nad tak zwanym złem, człowiek potrzebuje jedynie inspiracji. Dlaczego? Ponieważ dobro po prostu jest i nikt nie jest wstanie tego odmienić. Niestety nie jest ono wyłącznym aspektem w życiu wszystkich ludzi.
Co to jest dobro?
To odczuwanie w sobie pogodnego stosunku do świata, roślin, zwierząt, ludzi i poszukiwanie go w sytuacjach, w których akurat przychodzi ludziom się znaleźć. To odbieranie wszystkiego na płaszczyźnie akceptacji lub negacji, ale przy jednoczesnym poszanowaniu tegoż. To budzenie w sobie piękna. To obumieranie w człowieku tego co rozumiemy pod słowem zła, czyli niechcianego. To stawianie swojej godności na pierwszym miejscu bez jednoczesnego deptania godności innych. To otwarcie siebie na widzenie świat pełnego piękna i człowieka, który jest dobry z natury.
Należy zacząć od podważania mitów, które utworzyły standardowy zwyczaj zachowania i od podważenia stereotypów myślenia, które przyswojone zostały przez ludzi i uznane za własne.
Niezmienną podporą poszukiwań człowieka jest wiara, a nawet przekonanie o istnieniu dobra. Ono jest wewnątrz i na zewnątrz człowieka. Aby dobro przeważyło nad tak zwanym złem, człowiek potrzebuje jedynie inspiracji. Dlaczego? Ponieważ dobro po prostu jest i nikt nie jest wstanie tego odmienić. Niestety nie jest ono wyłącznym aspektem w życiu wszystkich ludzi.
Co to jest dobro?
To odczuwanie w sobie pogodnego stosunku do świata, roślin, zwierząt, ludzi i poszukiwanie go w sytuacjach, w których akurat przychodzi ludziom się znaleźć. To odbieranie wszystkiego na płaszczyźnie akceptacji lub negacji, ale przy jednoczesnym poszanowaniu tegoż. To budzenie w sobie piękna. To obumieranie w człowieku tego co rozumiemy pod słowem zła, czyli niechcianego. To stawianie swojej godności na pierwszym miejscu bez jednoczesnego deptania godności innych. To otwarcie siebie na widzenie świat pełnego piękna i człowieka, który jest dobry z natury.
czwartek, 6 stycznia 2011
Duchowość
Całokształt wewnętrznych myśli i uczuć człowieka, które w specyficzny sposób umie on przetworzyć na konkretne zachowania i dzięki którym umie stymulować, pobudzać rozwój samego siebie, nazwałbym duchowością.
Wielu pojmuje rozwój duchowy jako oddalanie się od materii na rzecz duchowości. Przykładem tak pojmowanej duchowości jest człowiek, który nie ma potrzeb materialnych i sławi siłę swego JA. Umie on pokazywać innym wizję styczności świata materialnego i duchowego.
Czy umie on trafić do ludzi uwiązanych sprawami materii? Czy potrafi nauczyć wszystkich, swojego widzenia świata? Czu umie być przykładem kogoś doskonalszego od nich?
Nie widzę takiej możliwości. Dlaczego?
Ponieważ zazwyczaj prowadzi on inne życie od tych, którzy są od niego biedniejsi duchem i bardziej zależni od materii. Ci ludzie maja rodziny, pracę, urządzenia, które wymagają ich troski. Odczuwają także, często zwykły brak pieniędzy na życie.
Uważam, że duchowość może rozwijać się w ścisłym powiązaniu z poziomem materialnego życia osiągniętego tu i teraz przez ludzi.
Uważam, że udogodnienia życia stworzone przez człowieka nie mogą być pominięte dziś i w przyszłości.
Uważam, że rozwój duchowy może postępować na podstawie ludzkich doświadczeń z minionych wieków.
Wiem, że współczesny człowiek pragnie uszczęśliwienia siebie samego w ramach tego co ma.
Ale jak to zrobić? c.d.n
Wielu pojmuje rozwój duchowy jako oddalanie się od materii na rzecz duchowości. Przykładem tak pojmowanej duchowości jest człowiek, który nie ma potrzeb materialnych i sławi siłę swego JA. Umie on pokazywać innym wizję styczności świata materialnego i duchowego.
Czy umie on trafić do ludzi uwiązanych sprawami materii? Czy potrafi nauczyć wszystkich, swojego widzenia świata? Czu umie być przykładem kogoś doskonalszego od nich?
Nie widzę takiej możliwości. Dlaczego?
Ponieważ zazwyczaj prowadzi on inne życie od tych, którzy są od niego biedniejsi duchem i bardziej zależni od materii. Ci ludzie maja rodziny, pracę, urządzenia, które wymagają ich troski. Odczuwają także, często zwykły brak pieniędzy na życie.
Uważam, że duchowość może rozwijać się w ścisłym powiązaniu z poziomem materialnego życia osiągniętego tu i teraz przez ludzi.
Uważam, że udogodnienia życia stworzone przez człowieka nie mogą być pominięte dziś i w przyszłości.
Uważam, że rozwój duchowy może postępować na podstawie ludzkich doświadczeń z minionych wieków.
Wiem, że współczesny człowiek pragnie uszczęśliwienia siebie samego w ramach tego co ma.
Ale jak to zrobić? c.d.n
niedziela, 2 stycznia 2011
Jak będzie?
Będzie inaczej.
Myślenie i przeżywanie.
Myśli i uczucia.
Ważniejsze będzie to, co czujecie niż to, co uważacie, że możecie lub musicie zrobić. To pozwoli ujrzeć życie w szerokiej perspektywie, co ułatwi jego prowadzenie. Nic nie będzie miało znaczenie, nawet Życie. Wszystko będzie miało takie znaczenie jakie mu sami nadamy.
"Pokaż mi drogę,
a sam będę wiedział,
jak nią pójść.
Nie trzeba zanosić
cierpienia tam,
gdzie nikt go nie
oczekuje."
Myślenie i przeżywanie.
Myśli i uczucia.
Ważniejsze będzie to, co czujecie niż to, co uważacie, że możecie lub musicie zrobić. To pozwoli ujrzeć życie w szerokiej perspektywie, co ułatwi jego prowadzenie. Nic nie będzie miało znaczenie, nawet Życie. Wszystko będzie miało takie znaczenie jakie mu sami nadamy.
"Pokaż mi drogę,
a sam będę wiedział,
jak nią pójść.
Nie trzeba zanosić
cierpienia tam,
gdzie nikt go nie
oczekuje."
Subskrybuj:
Posty (Atom)