Zaufanie do nauczających, ale i jednoczesne samodzielne obserwowanie zdarzającej się rzeczywistości to dwie najważniejsze podstawy nauczania.
Uczniowie winni być doglądani w ich samodzielnym docieraniu do wyznaczonego celu, a nauczyciele pomimo, że nauczanie nie jest łatwe winni wierzyć, że uda się poszukiwanie dobra i piękna.
A czego ja pragnę?
Aby wszyscy ludzie znaleźli ciszę i spokój we własnym domu oraz własne szczęście.
Aby tak zwane "Gwiazdy" nie stawały się symbolem czegoś trudnego do urzeczywistnienia.
Aby człowiek stał się wartością najistotniejszą, a świat otaczający Go był tylko tłem osobistego szczęścia każdego człowieka.
Aby żaden pośrednik nie był potrzebny człowiekowi do połączenia się z najpiękniejszymi barwami Życia.
Aby za piękno uważano każdy odruch życzliwości, by każdy człowiek umiał siebie utożsamić z pięknem.
Aby został zbudowany most dobroci i przyjaźni pomiędzy żyjącymi na ziemi istotami.
Aby świadomość ludzi rozwijała się szybciej niż technika.
Wartości duchowe przestały odgrywać nadrzędną rolę. Proces fascynacji materią ma nad nimi ogromną przewagę. Musi nastąpić oglądanie siebie poprzez konfrontacje z innymi, ale konfrontację pozbawioną rywalizacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz